پنتاگون با غول‌های اسلحه‌سازی نشست برگزار می‌کند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از رویترز، پنتاگون امروز چهارشنبه میزبان هشت تن از سران صنایع اسلحه سازی آمریکا است تا با آنها درباره ظرفیت این صنعت برای رفع نیازهای تسلیحاتی اوکراین درصورت به درازا کشیدن جنگ طی سال‌های آتی، بحث و رایزنی کند.

بعد از آغاز اقدام نظامی روسیه در اوکراین و ارسال تسلیحات آمریکایی و اروپایی به کی یف، تقاضا برای عرضه و تولید تسلیحات نیز بیشتر شده است.

به گفته پنتاگون، کاربردی‌ترین سلاح‌های مورد نیاز در اوکراین، شامل موشک‌های استینگر ضدهواپیما و موشک‌های جاولین ضد تانک است که تقریباً هر روز به اوکراین ارسال می‌شود.

کاخ سفید هفته گذشته اعلام کرد که از زمان آغاز جنگ، بیش از ۱.۷ میلیارد دلار به اوکراین کمک امنیتی ارائه داده که شامل بیش از پنج هزار فروند موشک جاولین و بیش از هزار و ۴۰۰ فروند موشک استینگر هم می‌شود.

حتی پنتاگون برای سرعت بخشیدن به روند تائید فروش و انتقال اقلام تسلیحاتی تولید شده از سوی شرکت‌های آمریکایی طرف قرار داد با وزارت دفاع این کشور، تیمی ویژه را برای پاسخگویی به درخواست‌ها ایجاد کرده است.

نشست امروز پنتاگون با غول‌های اسلحه سازی آمریکا با پیش بینی به درازا کشیدن بحران اوکراین را می‌توان نشانه‌ای مبنی بر تمایل واشنگتن به فرسایشی کردن این جنگ تلقی کرد که در راستای پروژه مهار همه جانبه روسیه با تحریم‌های اقتصادی سنگین همراه است.

به نظر می‌آید همانگونه که بحران آفرینی در خاورمیانه و افغانستان بهانه خوبی در راستای ارتزاق شرکت‌های اسلحه سازی آمریکا بود، واشنگتن همان رویکرد را در قبال بحران اوکراین پیش گرفته است.

در همین راستا، چندی پیش «تولسی گابارد» عضو سابق مجلس نمایندگان آمریکا و از نامزدهای حزب دموکرات در مرحله مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰، گفته بود: جو بایدن رئیس جمهور آمریکا می‌توانست به سادگی با تضمین اینکه اوکراین عضو ناتو نخواهد شد، این بحران را خاتمه دهد. البته واقعیت این است که عضویت اوکراین در ناتو بسیار بسیار بعید است. اکنون سوال این است که پس چرا ناتو و بایدن چنین رویکردی را اتخاذ کردند؟ جواب این است که آنها خواستار حمله روسیه به اوکراین بودند چرا که در درجه نخست، اقدام نظامی پوتین به همتای آمریکایی بهانه اعمال تحریم‌های سنگین علیه روسیه را می‌داد که خودش به منزله محاصره یک کشور از نوع مدرن آن است و در درجه دوم، شرایط جنگ سرد را تثبیت می‌کرد.

تولسی گابارد در ادامه این استدلال می‌افزاید: می‌دانید که منظورم صنایع نظامی و اسلحه سازی است که کنترل دولت بایدن را در اختیار دارند. جنگ طلبان از هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه در آتش این بحران می دمند چرا که به این ترتیب، صنایع تسلیحاتی می‌توانند به مراتب بیشتر از آنچه در جریان مبارزه (ادعایی) با القاعده عایدشان شد، از جنگ روسیه و اوکراین عایدی داشته باشند و هزینه همه اینها را مردم اوکراین با (آوارگی) و مردم روسیه (با تحریم) می‌پردازند.